Szanowni Państwo,
w ostatnim czasie bardzo wielu przedsiębiorców obserwuje wzmożoną aktywność ZUS w zakresie kontroli dopuszczalności i prawidłowości stosowania szeroko rozpowszechnionego modelu współpracy w ramach tzw. B2B, tj. współpracy opartej nie o „standardową” umowę o pracę, a o umowę zawartą z tzw. samozatrudnionym (osobą prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą). Taki model współpracy stosowany jest w wielu branżach i ciągle zyskuje na popularności.
Ew. negatywne dla podmiotu współpracującego z „samozatrudnionym” ustalenia ZUS (w wyniku przeprowadzonej kontroli) mogą przybierać różną postać, tj. obok stosunkowo znanego (bo pojawiającego się od lat) zagadnienia możliwości „przekwalifikowania” umowy (np. zlecenia), zawartej z daną osobą fizyczną na umowę o pracę, aktualnie ZUS prezentuje często stanowisko, zgodnie z którym nie kwestionuje co do zasady samej kwalifikacji prawnej danej umowy (np. jako umowy zlecenia, o świadczenie usług), ale z drugiej strony odmawia statusu przedsiębiorcy „samozatrudnionemu”. W rezultacie ZUS dąży w ten sposób do ustalenia, że nawet jeżeli w danym przypadku nie można mówić o umowie o pracę, to zawartą z danym „samozatrudnionym” umowę należy traktować jako umowę zawartą ze „zwykłą” osobą fizyczną, a nie indywidualnym przedsiębiorcą.
Biorąc pod uwagę, że kontrole ZUS obejmują okres do 5 lat wstecz, wyżej opisane „zakwalifikowanie” przez ZUS modelu współpracy w ramach tzw. B2B może prowadzić do ustalenia po stronie podmiotu współpracującego z „samozatrudnionym” znacznych (w wielu wypadkach wielomilionowych – w zależności od zakresu stosowania modelu B2B) zaległości w zakresie płatności składek na ubezpieczenia społeczne, nałożeniem dodatkowych kar i naliczeniem odsetek. Ponadto stanowi również istotny problem dla samych samozatrudnionych. Wiąże się bowiem z potrzebą „rozliczenia” (wg ZUS niesłusznie) naliczonego i odprowadzonego podatku VAT, na podstawie faktur, które współpracujący z samozatrudnionym podmiot zaliczał do swoich kosztów, „wsteczną” zmianą stawki podatku dochodowego (większość samozatrudnionych uiszcza podatek liniowy) i potencjalnym ustaleniem zaległości podatkowych w tym zakresie.
Dodatkowo w przypadku zakwalifikowania modelu współpracy w ramach tzw. B2B przez ZUS jako stosunek pracy, domniemany „pracodawca” musi się liczyć z potencjalnymi „wstecznymi” roszczeniami pracowniczymi ze strony dotychczasowego samozatrudnionego (urlop wypoczynkowy, premie regulaminowe, nadgodziny, dodatki etc.).
Dążąc do ograniczenia opisywanego wyżej ryzyka po stronie naszych Klientów, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią, w celu dokonania przeglądu stosowanych przez Państwa umów B2B pod kątem identyfikacji czynników ryzyka w kontekście opisywanych wyżej działań ZUS oraz zaproponowania zmian w tym zakresie.
Zapraszamy do kontaktu ze specjalizującym się w powyższej tematyce mec. Wojciechem Wirth, adres mailowy: wwirth@abcgroupCE.com